İki Kişiyim

Olmayacağım senin istediğin gibi biri

Ben hep aynıyım değişmeyen suratsız deli

O kadar sinirlisin ki dudakların zehir

Ama gözlerinden bahsedersek onlar tam bi nehir

Çıkamam bu işin içinden

Aklımda sürekli dönen yasak birinden

Üstümde ki kokun asla düşmez peşimden

Yakıyorum ortalığı senin yüzünden!

Rüzgarlar ters esti bugün kaldım ortasında çölün

Yapayalnız yaşıyosam beni burda gömün

Para için değil yaptıklarım bunu görün

Hislerimin peşinde koşarken geçti koca ömür

Bana yanlış deme, denedik kaç bin kere

Kızgınım bilmemene, gitmedim hiç bi yere

Gülüşün bi işkence, alıyo beni yine

Vuruyo yerden yere, tapıyom eğlenmene

İki kişiyim bu aralar

Yaşıyorum nefesinde sakın beni arama

Ölebiliriim, gülüp de gözlerini açtığın

Tam o arada

Yanıyorum bugün, vermiyorum ödün

Sen benim en doğal hakkımsın değilsin ödül

Yakıyosun kalbimi gözlerin gibi kömür

Beni alıp burda erimeden uzaklara götür

Bi sana bak, bide bana, ne kadar az?

Gülünce o tatlı yanaklarınsa veriyo haz

Tamam dur orda haklısın belki de benim yobaz

Yine de istediklerimi almadan da durmıycam!

Kendimle küstüm bu yüzden dağınık üstüm

Bir çok kez çukura girip yuvarlanıp düştüm

Biliyorum sen imkansız olmıycağız düzgün

Gerçekleri gömdüm içime kendimi üzdüm

Şimdi yanımdasın ama sanki yoksun artık

Yıllar sonra bana sorma sakın nerde kaldın?

Kömür gözlerinden ben oldukça ders çıkardım

Ama dudakların hala benim en sevdiğim tadım

İki kişiyim bu aralar

Yaşıyorum nefesinde sakın beni arama

Ölebiliriim, gülüp de gözlerini açtığın

Tam o arada