วันเปื่อย (Before sunset)

เช้าลาง ๆ

ในวันเสาร์ตอนสาย สายลมเย็นพอดี

ทุกวันผ่านลาสึกกร่อนใจ ในโลกที่แสนเหนื่อย

ขอเพียงเธอ

พบเจอดอกไม้พร้อมความสดใส

เป็นของขวัญที่แสนดีที่สุดในวันพักผ่อน

กับใจที่เธอกอด

ปาดาปาดั๊บ ปั๊บปาดั๊บปา

หากมีสิ่งไหนที่เธออยากทำ

หากเธอจะร้องเต้นรำตอนสายฝนพรำ

ฉันจะบรรยายไปตามเธอ

ออกไปกันแล้วปล่อยใจไปบนฟ้า

เดินล่องลอยทิ้งฝันสิ่งต่าง ๆ

อยู่กันแค่ตรงนี้ เก็บสิ่งดี ๆ ไว้

ปล่อยวางเรื่องราวที่ทำเธอผิดหวัง

ออกห่างจากความฝัน ออกห่างจากความหวัง

จากใครผู้ใดที่ทำเธอร้อนใจ

ให้วันนี้ฉันโอบกอด กอดเธอในหัวใจ

กลิ่นหอมจาง ๆ

ลอยกรุ่นมาตามขอบฟ้าสีครามเวลาเย็น

อาทิตย์ตกในวันพักผ่อน กับเธอที่ฉันกอด

ปาดาปาดั๊บ ปั๊บปาดั๊บปา

หากมีสิ่งไหนที่เธออยากทำ

หากเธอจะร้องเต้นรำตอนสายฝนพรำ

ฉันจะบรรยายไปตามเธอ

ออกไปกันแล้วปล่อยใจไปบนฟ้า

เดินล่องลอยทิ้งฝันสิ่งต่าง ๆ

อยู่กันแค่ตรงนี้ เก็บสิ่งดี ๆ ไว้

ปล่อยวางเรื่องราวที่ทำเธอผิดหวัง

ออกห่างจากความฝัน ออกห่างจากความหวัง

จากใครผู้ใดที่ทำเธอร้อนใจ

ให้วันนี้ฉันโอบกอด กอดเธอในหัวใจ

♪

ออกไปกันแล้วปล่อยใจไปบนฟ้า

เดินล่องลอยทิ้งฝันสิ่งต่าง ๆ

อยู่กันแค่ตรงนี้ เก็บสิ่งดี ๆ ไว้

ปล่อยวางเรื่องราวที่ทำเธอผิดหวัง

ออกห่างจากความฝัน ออกห่างจากความหวัง

จากใครผู้ใดที่ทำเธอร้อนใจ

ให้วันนี้ฉันโอบกอด

ออกไปกันแล้วปล่อยใจไปบนฟ้า

เดินล่องลอยทิ้งฝันสิ่งต่าง ๆ

อยู่กันแค่ตรงนี้ เก็บสิ่งดี ๆ ไว้

ปล่อยวางเรื่องราวที่ทำเธอผิดหวัง

ออกห่างจากความฝัน ออกห่างจากความหวัง

จากใครผู้ใดที่ทำเธอร้อนใจ

ให้วันนี้เธอได้พักผ่อน ก่อนเป็นเช้าของวันใหม่