Magnolie

Miałem życie ale nie mam, miałem w głowie spowiedź, także nie mam

Miałem żądze, parę spojrzeń mord pchających mnie do dążeń, żadnej nie mam

Miałem rzeczy do zrobienia, parę spraw do zarzucenia sobie dalej miewam

Miałem Tobie coś powiedzieć, ale nie mam, bo człowieka na którym polegać mogłem nagle nie znam

Miałem skrawek sumienia

Myślałem, że mam ich, a tylko znałem imienia

Miałem swój stres, swój gniew, chwałę, cierpienia

Wartości się jak olej w aucie wymienia

Widzę lepie,j kiedy słońce zaszło za horyzont

Robię rzeczy, które mnie tak bardzo, bardzo brzydzą

Daj mi coś, ja przepierdolę łatwo każdą ilość

Dziś mam tylko ją i jej cierpliwość

I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec

A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje

I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje

Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje

Miałem sny i nie mam, miałem pasję, miałem, jednak nie mam

Miałem swe marzenia, miałem rany, miałem plany, chore stany, dziś ich nie pamiętam niemal

Miałem człowieczeństwa przejaw, miałem dar

Miałem fart nic teraz niewart

Miałem siłę, miałem tajemnicę i zwątpienia

Dziś przed gadką z samym sobą stwierdzam, jebać

Miałem myśli, czas by je pozbierać

Miałem pustkę, ją wypełniały wspomnienia

Widzę w lustrze refleks mojej twarzy, to nie ja

To co miałem właśnie się smaży w płomieniach

Widzę lepiej, kiedy słońce zaszło za horyzont

Robię rzeczy, które mnie tak bardzo, bardzo brzydzą

Daj mi coś, ja przepierdolę łatwo każdą ilość

Dziś mam tylko ją i jej cierpliwość

I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec

A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje

I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje

Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje

I wiem póki tu stoję, że to nie, jeszcze nie koniec

A spięcie puszcza me dłonie, a na glebę lecą naboje

I ledwo muskam jej skronie, myśli jej gonią te moje

Brudna krew, brudne magnolie, gęsty tlen dusi oboje