Moondam Az Moondanet

عشق ما به همدیگه

چراغی رو به باده

کار تو پر زدنه

من عابر پیاده

گل دستای توام

صاحب بی اعتنا

بیا پا به پای هم

بریم از این طرفا

بیرون از فاصله شد

رفتن و اومدنت

بیا نزدیکی بده

اسممو با دهنت

موندنم از بودنت

مُردنم از نبودنت

پیرهن عشق منو

جدا نکن از تنت

موندنم از بودنت

مردنم از نبودنت

پیرهن عشق منو

جدا نکن از تنت

با تو آروم و پرم

تو تموم لحظه ها

وقت تنهایی ولی

خالیِ بی انتها

جفت خوب آشنا

چرا ساکت بمونم

میون غریبه ها

خودمو تو ندونم

واسه ی گرسنگی

جیره ی موندنمی

توی سرد و گرم راه

لباسای تنمی

موندنم از بودنت

مردنم از نبودنت

پیرهن عشق منو

جدا نکن از تنت

موندنم از بودنت

مردنم از نبودنت

پیرهن عشق منو

جدا نکن از تنت