Ten Thousand Miles Away

روز و شب به یادتم ، افسوس که دوریم از هم

روزام مثل شب تاریک شدن ،اینم از آسمونم

چیزی ندارم بگم ،توی این هوای سرد و پر نم

با یاد تو اینجا تو این شهر نه یه یاری نه یه همدم

افسوس که دوریم از هم ، نذار فراموش بشم

راه و چاه دلتنگی رو بیاموزم

با هر نفس تصویر تو می سازم و می سوزم

اینم از شعر و آهنگم از این پاییز بی رنگم

این لبخندها گرچه بیگانه درو نیستن و دلسنگ

با این نغمه ی ساده مدام پرسه میزنم

تو کوچه پس کوچه های شهر با کوله باری از غم

افسوس که دوریم از هم نذار فراموش بشم

راه و چاه دلتنگی رو بیاموزم

گرچه گاهی گیج و گمم،می سازم و می سوزم

نذار فراموش بشم ...